Dokładnie dzisiaj Amerykanie obchodzą Święto Dziękczynienia (z ang. Thanksgiving)! Z tej okazji podczas lekcji kulturowej na języku angielskim, chętni uczniowie z klas 8 wykonali prezentacje multimedialne wraz z quizem dla słuchaczy. Wyjaśnili w nich skąd to popularne amerykańskie święto się wzięło oraz w jaki sposób mieszkańcy USA celebrują ten wyjątkowy dzień w roku.

Czego mogliśmy się dowiedzieć ?

Co roku w czwarty czwartek listopada Amerykanie  zasiadają przy suto zastawionych stołach i  dziękują za wszystko, co im się dobrego przydarzyło.  Tradycja świętowania jest niezwykle długa, sięga 1620 roku, kiedy to  angielscy koloniści zwany Pilgrims  przybili do brzegu miejscowości Plymouth swoim statkiem o nazwie Mayflower. Przyjmuje się, że dziękczynny obiad po raz pierwszy celebrowano w 1621 roku po udanych dożynkach. Przez ponad dwa wieki było obchodzone jedynie przez wybrane stany. Dopiero w 1863 roku Thanksgiving stało się świętem narodowym. Obowiązkowym elementem Święta Dziękczynienia jest pieczony indyk faszerowany nadzieniem z chleba podawany ze słodkimi ziemniakami oraz sosem żurawinowym. Na deser obowiązkowo musi pojawić się pumpkin pie, czyli ciasto dyniowe. Ze Świętem Dziękczynienia nierozerwalnie związany jest jeszcze jeden zwyczaj tzw. turkey pardon, czyli uroczyste ułaskawienie wybranego indyka przez prezydenta Stanów Zjednoczonych.  Szczęśliwy indyk może być pewien, że nigdy nie trafi na świąteczny stół :)

Opracował Piotr Dobosz

W dniu 25.XI.2020r. w czasie spotkania online uczniowie klasy 3B  poznali historię powstania pluszowego misia. Dzieci miały przygotowane na lekcje swoje misie – pluszaki oraz wykonane prace plastyczne w dowolnej technice na temat: ,,Pluszowy miś". Wspólnie z nauczycielem słuchały utworów z piosenkami o misiu, w czasie których wykonywały ćwiczenia ruchowe z pokazywaniem.

Wierszyk z pokazywaniem „ Jedna łapka, druga łapka....”
Jedna łapka, druga łapka – pokazujemy najpierw jedną, potem drugą rękę
Ja jestem niedźwiadek –pokazujemy rękami na siebie
Jedna nóżka, druga nóżka – wysuwając pokazujemy jedną, a potem drugą nogę
A to jest mój zadek – odwracamy się i kręcimy pupą
Lubię miodek, kocham miodek – pokazujemy gest głaskania po brzuchu
Podkradam pszczółkom –pokazujemy gest zgarniający obydwoma rękami do siebie
Jedną łapką, drugą łapką – pokazujemy najpierw jedną, potem drugą rękę
Albo piję rurką – obie dłonie zwijamy i przykładamy do ust.

Dzieci uczestniczyły w zabawie muzyczno-ruchowej „Co robi miś?” – poruszały się w takt muzyki, gdy muzyka cichnie, zatrzymywały się i wykonywały podaną czynność: miś drapie się za prawym uszkiem, miś głaszcze się po brzuchu, miś wdrapuje się na drzewo,  miś podskakuje na lewej nodze.

Recytowane były wiersze Jana Brzechwy:  „Proszę państwa oto miś...oraz ” Czesława Janczarskiego „Naprawimy misia”.
Uczniowie wypowiadali sie na temat obejrzanych filmów:  Jak powstaje miś „Fabryka Miśków. Webm” - Źródło You Tube oraz Filmu edukacyjnego o niedźwiedziach „Czy niedźwiedzie mocno śpią?” Źródło You Tube. Z łatwością poszło im rozwiaznaie zagadek przyrodniczych o misiach:
- Co misie lubią jeść najbardziej? (mięso - ryby)
- Jak nazywa się legowisko niedźwiedzia brunatnego? (gawra)
- Jaki kolor ma futro niedźwiedzia polarnego? (biały)
- Który z misiów żywi się bambusami i mieszka w Chinach? ( Panda)

W ramach pracy domowej dzieci miały przenosić papierowe sylwety misia za pomocą rurki do napoi lub „Garnek miodu”- przyciągnięcie garnuszka za pomocą sznurka nawijanego na papierowy
rulon.

Na zakończenie zajeć w ramach podsumowania historii powstania pluszowego misia dzieci obejrzały przentację o misiu. Pani podziękowała im  za wspólną zabawę.

Historia pluszowego misia zaczęła się w 1902r. kiedy to ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych Theodore Roosevelt, będąc na polowaniu, sprzeciwił się zabiciu małego niedźwiadka. Świadkiem tego wydarzenia był Clifford Berryman, który uwiecznił tę historię na rysunku. Rysunek ukazał się w waszyngtońskiej gazecie, gdzie ujrzał go Morris Michton - właściciel sklepu z zabawkami. Wpadł na pomysł, aby wykonać kilka zabawek przedstawiających misia i zobaczyć, jak się będą sprzedawały. Jak można się domyślać, pluszaki sprzedawały się znakomicie. Producent zwrócił się z prośbą do prezydenta o pozwolenie nadania misiom imienia Teedy i tak się je nazywa do tej pory. Od 118 lat misie towarzyszą dzieciom na całym świecie: dodają im otuchy, pocieszają, łagodzą lęk przed samotnością.

Wychowawczyni zachęciła uczniów do samodzielnego czytania książki A. A. Milne „Kubuś Puchatek” po wysłuchaniu nagrania muycznego do piosenek z lektury.  

Wszyscy uczstnicy spotkania złożyli życzenia swoim misiom:

Wiwat misiu łakomczuszku
Niech nie burczy ci już w brzuszku
My życzenia ci składamy
Byś był jak najdłużej z nami
Miodku zawsze miej w dostatku
Żyj nam „Sto lat” nasz misiaczku. Odśpiewano im 100 lat.

Opracował nauczyciel prowadzący: Halina Olesiejuk

Zapraszamy na cykl
WIECZORÓW PATRIOTYCZNYCH

Sytuacja epidemiczna sprawiła, że wielu rocznic czy uroczystości nie możemy obchodzić okolicznościowym apelem na sali gimnastycznej, złożeniem kwiatów na mogiłach bohaterów czy wspólnym śpiewaniem patriotycznych pieśni, co było już naszą tradycją.

Skoro uczyć możemy się zdalnie, to i celebrować nasz patriotyzm będziemy w sposób zdalny na Teams. Przypomnimy sobie najważniejsze fakty i wątki o których wspomnieć należy przy okazji obchodzonej rocznicy, a także wysłuchamy, lub wspólnie zaśpiewamy pieśń patriotyczną (a może i kilka) z nią związaną. Wieczór zakończy szkolny konkurs wiedzy z zakresu obejmującego temat spotkania.

Terminy i tematyka spotkań:
30 listopada 2020 - 190 rocznica wybuchu powstania listopadowego (godz. 18:00)

8 grudnia 2020 - zakończenie szkolnych obchodów Roku Jana Pawła II - z okazji 100 rocz. urodzin Papieża Polaka (godz. 18:00)

14 grudnia 2020 - 39 roczn. wprowadzenia stanu wojennego (godz. 18:00)

Do udziału zapraszamy wszystkich uczniów kl. IV-VIII (przy komputerze możecie usiąść wspólnie z rodzicami, dziadkami czy rodzeństwem). Zgłoszenia na pierwszy z WIECZORÓW prosimy wysyłać na Librusie w formie wiadomości do p. Kamili Ciepichał do poniedziałku 30 listopada do godz. 12:00. Potwierdzeniem przyjęcia zapisu będzie link do spotkania, który każdy otrzyma w odpowiedzi.

Postarajmy się w ten sposób dać wyraz naszej miłości do Ojczyzny, wdzięczności wielkim przodkom i odpowiedzialności za kraj i współobywateli dziś, w tym ciężkim dla wszystkich okresie epidemii. Świętujmy i pamiętajmy o NASZEJ wspólnej, narodowej historii razem, choć w tym roku na odległość.

Organizatorzy:
Przemysław Niechcielski
Kamila Ciepichał
s. Teresa Czarniecka
Magdalena Kurpiarz-Ładzińska

Lekcja z doradztwa zawodowego z okazji Dnia Kolejarza 24 listopada 2020 r. w klasie IIIB .

Celem głównym lekcji online było zapoznanie dzieci ze światem zawodów - kolejarz

Uczniowie rozwiązali zagadkę słowną:

Mknie szybko po szynach,
dudnią wagony.
Przewozi ludzi
w dalekie strony.
Po torze szybko pędzi z daleka,
bo tłum podróżnych na stacji czeka.
(pociąg)

Natępnie wszyscy obejrzeli film pokazowy: ,,Kto to taki? i na video słuchały utworu Juliana Tuwima: ,,Lokomotywa".
Nauczyciel na podstawie ilustracji opowiadał dzieciom, czym zajmuje się kolejarz.

Kolejarz – pracownik zatrudniony w dziale gospodarki związanej z kolejnictwem. Typowe zawody kolejarskie wymagają wiedzy i umiejętności niezbędnych np. do prowadzenia pojazdów i innego sprzętu ruchomego, nadzorowania, kontroli i obserwacji pracy maszyn i urządzeń przemysłowych na miejscu lub przy pomocy zdalnego sterowania oraz do montowania produktów z komponentów według ścisłych norm i metod. Wykonywanie zadań wymaga głównie posiadania wiedzy i zrozumienia zasad funkcjonowania obsługiwanych urządzeń. Zawód potwierdzony jest egzaminem kwalifikacyjnym w systemie szkolnictwa zawodowego.
Kolejarz to potoczna nazwa osoby, która pracuje na kolei. Więc może być i konduktor i osoba w pracująca w biurze. Choć najczęściej jak ktoś mówi "kolejarz" to chodzi o maszynistę pociągu.

Wiele wrażeń dostarczyła dzieciom zabawa ruchowa przy piosence: ,,Jedzie pociąg z daleka":

Jedzie pociąg z daleka
Na nikogo nie czeka
Konduktorze łaskawy
Zabierz nas do Warszawy
Konduktorze łaskawy
Zabierz nas do Warszawy

Konduktorze łaskawy
Zabierz nas do Warszawy
Trudno, trudno to będzie
Dużo osób jest wszędzie
Trudno, trudno to będzie
Dużo osób jest wszędzie

Pięknie Pana prosimy
Jeszcze miejsce widzimy
A więc prędko wsiadajcie
Do Warszawy ruszajcie
A więc prędko wsiadajcie
Do Warszawy ruszajcie

Na podsumowanie lekcji na edukacji plastycznej uczniowie rysowali Obrazek lokomotywy lub postać kolejarza.

Opracowała wychowawczyni klasy III B: Halina Olesiejuk

 

„Pytasz się, synu, gdzie jest i jaka?
W niewymierzonej krainie leży.
Jest w każdym wiernym sercu Polaka,
Co o nią walczył, cierpiał i wierzył”

Antoni Słonimski

Listopad to czas zadumy, wspomnień i refleksji na trudne tematy: odejścia, śmierci i tęsknoty. Dla nas – Patriotów to powrót do ważnych symboli Ojczyzny: walki, poświęcenia, wiary i zwycięstwa. Hasła te, które Polacy nosili w swoich sercach i czynach ożywają na nowo w związku z Narodowym Świętem Niepodległości.

11 listopada świętowaliśmy 102 rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. Dla Polaków jest to jedno z najważniejszych świąt narodowych. Wspominamy tych, którzy cierpieli w zniewolonym przez 123 lata kraju. Tych, którzy marzyli o wolności, nadrzędnej wartości – godnej najwyższego poświęcenia. Odzyskanie niepodległości było procesem trudnym i złożonym. Różnym koncepcjom walki o niepodległość, wizjom przyszłej władzy i odbudowy państwa polskiego przyświecał jeden cel – dobro ukochanej Ojczyzny.


Narodowe Święto Niepodległości 11 listopada obchodzone było zawsze w naszej szkole bardzo uroczyście.  W tym roku z powodu pandemii nie spotkaliśmy się na  szkolnej akademii ,nie zaśpiewaliśmy wspólnie patriotycznych pieśni w hołdzie poległym za wolność naszej Ojczyzny.

Ale przecież „Polska – to taka kraina, która się w sercu zaczyna…” i jak powiedział Józef Piłsudski: „Kto chce, ten może. Kto chce, ten zwycięża”.


Uczniowie klasy 4A z tej okazji przygotowali plakaty, na których zaprezentowali wielkich patriotów Polski. Gratuluję pomysłów, zaangażowania i przede wszystkim sięgnięcia do źródeł, aby bliżej poznać najważniejsze postacie w historii Polski.

Dziękuję uczniom i rodzicom z klasy 4A za ich „zdalną aktywność patriotyczną”.


nauczycielka języka polskiego
Sylwia Murawska-Oleksińska